Het thuis gevoel in Bergkristall

Vrijdag 2 september
We zijn om half vier opgestaan om voor de files Nederland uit te zijn. Thermoskannetje koffie maken en op weg naar Silbertal, Oostenrijk. Onderweg was het niet druk, wel bewolkt en af en toe een spatje. Naar mate wij dichter bij Oostenrijk kwamen werd het weer  mooier.  We kwamen kwart over twaalf in Silbertal aan , bij Bergkristall. Het  was een  goed weerzien zowel met Peter en Gudrun, Minca en Marcus. Omdat het nog zo lekker vroeg was besluiten we eerst een wandeling te maken voor we onze spullen naar de kamer brengen. We lopen naar het Hinter Silbertal, langs de waterval en komen uiteindelijk uit bij Fellimentle . Dit is een hut die alleen in de zomer open is. In de winter kun je er niet komen, dat is te lastig met sneeuw en ijs. Het ligt aan een bospad die behoorlijk omhoog loopt.Men heeft hier verse forellen in alle uitvoeringen, gebakken, gerookt, je zegt het maar en het is er. Supervers,  want het komst uit eigen vijver. Na het eten lopen we weer terug. Het was een behoorlijk stuk, wel twee uur heen en anderhalf terug.
Terug gekomen bij Bergkristal pakken we onze tas uit de auto en de bloemen die we voor Mw.Netzer meegenomen hebben. Ze is er erg blij mee. We zetten onze spullen in de kamer en gaan nog even lekker op het terras zitten waar Minca en Marcus nog even bij ons komen zitten bijpraten.Fabian is aan het puberen waar de ouders het moeilijk mee hebben en Tamara is erg bedreven op de accordion alleen en goed apparaat kost wel 8000 euro. Er komt onderwijl een busje met een bandje voor 's avonds.Er is nl een bruiloft in het hotel. De mensen die geholpen hebben met de uitbouw van het hotel gaan trouwen en willen hun feest erg graag in hotel Bergkristal houden. Enige uitdaging is dan een andere plek te vinden waar de gasten van het hotel kunnen eten. We gaan in een berghut eten, deze ligt een stukje verder dan Fellimentle waar we 's middags geweest zijn. Er staat vanaf 6 uur een busje klaar om de gasten naar de Haslihut te brengen. Een leuke gezellige kleine hut waar men de BBq heeft klaarstaan. We worden ontvangen met champagne en zien gelijk twee oude bekenden, Frans en Christof. Deze reizen inmiddels heel Oostenrijk door om hun act op te voeren.  Ze zijn altijd gezellig en de Montafonner grappen begrijpen we door de jaren heen. We eten lekker en het is gezellig. Uiteindelijk kunnen we weer met het busje terug dan zijn we ook weg erg moe, het is een lange dag geweest.