Naar Ispica

We zeggen de Edna gedag en rijden tussendoor weggetjes naar het zuiden, Ispica.
Het landschap veranderd van vulkanisch met veel vruchten bomen naar agrarisch. In het zuiden kweekt men veel tomaten die je in allerlei vormen kunt krijgen. Natuurlijk wordt hier ook wijn gemaakt en de olijven ontbreken ook niet. In de streek zien we veel kleine dorpjes, soms niet om aan te zien, oud maar vervallen. Snel gas geven en weer door. Soms wordt je verrast door plaatsen die niet in de gidsen staan maar geweldig mooi zijn. Zo kwamen wij op een pleintje uit waar een trap naar het bovenveste deel van de stad helemaal versierd was met mozaïek. En nee, dit was niet Caltagirone, die erom bekend staat.
We hebben twee navigatie systemen in de auto, een Siciliaans en een meegenomen uit Nederland. Deze hebben af en toe ruzie met elkaar. De Siciliaanse wil erg graag midden door alle steden en de Nederlandse gaat het liefs om de steden heen. Dit geeft wel eens grappige situaties waarin je dan besluit om toch maar de borden te gaan volgen. Uiteindelijk komen we nabij ons nieuwe onderkomen aan. Ziet er super uit. We hebben op programma staan zwembad test en restaurant test.komt vast goed.